Cykl słoneczny 25 ustanawia rekordową liczbę plam słonecznych

Rekordowo wysoka aktywność słoneczna w cyklu słonecznym 25 poprawia propagację fal krótkich (HF) od połowy lipca i prawdopodobnie umożliwi światową propagację fali F2 na 6 metrach jesienią

Według Narodowego Centrum Prognozowania Pogody Kosmicznej NOAA (SWPC), cykl słoneczny 25 prawdopodobnie osiągnął 8 sierpnia swoją najwyższą dotychczas liczbę plam słonecznych, wynoszącą co najmniej 299.

[www.swpc.noaa.gov/news/solar-cycle-25-likely-reached-highest-sunspot-number-over-20-years]

Światowe Centrum Danych – Indeks Plam Słonecznych i Długoterminowe Obserwacje Słoneczne (SILSO) publikuje w czasie rzeczywistym raporty z szacowanej międzynarodowej liczby plam słonecznych (EISN) w oparciu o swoją globalną sieć stacji obserwacyjnych. Dzienne raporty EISN podczas cyklu słonecznego 25 konsekwentnie utrzymywały się poniżej 200, aż do nagłego wzrostu do 218 14 lipca i osiągnięcia 289 18 lipca, a następnie spadły do 178 22 lipca.

Chociaż podczas maksimum słonecznego sporadyczne, krótkotrwałe wzrosty dziennych wartości EISN nie są niczym niezwykłym, to po zaledwie pięciu dniach dzienne EISN ponownie wzrosło do 212 27 lipca, osiągając rekordową w cyklu 25 wartość 297 8 sierpnia i utrzymując się w większości powyżej 200 do momentu pisania tego tekstu, 11 sierpnia. Dzienne raporty EISN prawdopodobnie pozostaną wysokie przez większość dni do końca września, a być może nawet dłużej.

Od lutego 2002 r. propagacja na 6 metrach na całym świecie była ograniczona głównie do sporadycznych występowań propagacji transekwatorialnej (TEP) w pobliżu miesięcy równonocy oraz sporadycznej propagacji E, która czasami osiągała zasięg wielu tysięcy kilometrów w czerwcu i lipcu. Światowa propagacja fali F2 na 6 metrach może ponownie wystąpić – być może bardzo często – począwszy od końca października 2024 r., jeśli dzienne raporty EISN konsekwentnie pozostaną powyżej 200.

Zobacz [www.sidc.be/SILSO/eisnplot]